Ayvalık

19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın başlarında en parlak dönemini yaşamıştır. O günlerden zamanımıza neoklasik mimarinin ender örneklerinden kentsel bir doku oluşmuştur. Bu doku içinde yükselen kiliseler günümüzde camiye dönüştürülmüştür. Kentin yerleşim düzeni anfiteatr şeklinde olup, dar cadde ve sokaklar, bitişik nizamda küçük yapılar dikkat çekicidir.Bugün yoğun nüfus artışı ve turizm hareketleri ile birlikte ilçe merkezi çevreye taşmış, 30 kilometrelik sahil boyunca süren yapılaşma sonucu ilçe merkezi, Küçükköy ve Altınova kasabaları hemen hemen birleşmiştir.Alibey Adasında (NASOS-CUNDA) yaklaşık 2500-3000 nüfus yaşamaktadır. Neoklasik tarzdaki yapılar adaya ayrı bir özellik verir. Altınova ve Küçükköy kasabaları eski yerleşimleri itibariyle toplu düzende yerleşik köy görünümü sergilemekle beraber turizm hareketlerine bağlı olarak Altınova'da İskele, Tatlısu; Küçükköy'de Sarımsak; Badavut tuzla, gibi yeni semtler oluşmuştur. Folklorik açıdan, özellikle Girit ve Midilli adalarından gelen vatandaşlar gelenek ve göreneklerini sürdürmeye çalışmaktadır. Ayvalık'ta kendine özgü çeşitli otlardan yapılan salata ve yemekleri yerli ve yabancı turistlerce ilgiyle karşılanmaktadır. İlçe ekonomisi tarım ve zeytinciliğe dayanır. Zeytinciliğe bağlı olarak gelişen yağ ve sabun sanayii ilçenin ticari hayatında önemli yer tutar. Son yıllarda tütün, pamuk, patates üretiminde de önemli artışlar gözlenmekte ve gelişen turizm sektörü dikkat çekmektedir